Af en toe vraag ik mij oprecht af; zal Daan een reïncarnatie zijn van een heel oud, liefdevol, klein en grijs mannetje? Al die wijze woorden, uitspraken en gevoeligheid. Het keert dagelijks terug in de meest kleine dingen. En soms zijn er van die momenten die enorme indruk op mij maken.
Daan heeft al een tijdje “verkering”, dit is op zich al bijzonder voor een mannetje van 5,5 jaar. Toch is het zo! Als hij het schoolplein op komt lopen begint hij te stralen als hij haar ziet, hoe knorrig hij al de hele ochtend tegen mij is, zo hyper is hij zodra hij haar ziet. Hij loopt naar haar toe, leunt voorover en hangt letterlijk zijn tong uit zijn mond en staart haar aan zonder een woord te zeggen! Een echte man zou je kunnen zeggen. Echter heb ik hem vanmorgen toch maar de tip gegeven iets subtieler te zijn. Onlangs was ze jarig, hij gaf haar een keurig handje en feliciteerde haar. Ik was trots, zijn ondeugende lach verklapte dat ook hij trots was!
We kleuren er op los
Thuis kleuren we veel, de mandala’s zijn niet aan te slepen. Niet alleen volwassen kleurboeken maar ook de kinder mandala’s zijn in trek. Met allebei een mooi blik kleurtjes kunnen Daan en ik uren kleuren op de bank. Trots laten we elkaar onze kunstwerkjes zien! Papa is hier onwijs blij mee, dit is namelijk het enige moment dat Daan en ik zen zijn en we lekker onze mond houden. En ook hij een momentje voor zichzelf heeft in de vorm van de gamen op de Playstation 4. De afgelopen weken is Daan druk met het maken van eigen tekeningen. Opa’s, oma’s, papa, mama en de hond vliegen je om de oren en staan dagelijks op papier. Maar wat afgelopen week volgde was een tekening van zijn vriendinnetje en hem samen. Rode hartjes en hun namen maakte het helemaal af. Vaak vraag ik aan Daan of hij het verhaal bij zijn tekening kan vertellen om dit erbij te schrijven. Daan heeft een grote fantasie maar ook hier komt die gevoeligheid en het oude mannetje weer de hoek om. Hij vertelde mij dat hij later meester wilde worden net als zijn lievelingsmeester bij hem op school, maar wel het liefst samen met zijn vriendinnetje. “Zij kan me dan mooi helpen met de gezelligheid in de klas. En ook wil ik vader worden. Ook dat wil ik met mijn vriendinnetje.. Oh wacht mam, ik ben iets vergeten…”, en hij begint weer druk te tekenen. Zijn vriendinnetje krijgt een dikke buik en hierin wordt een meisjesbaby getekend met lange haren. “Nu is hij pas echt af mam! Ohja en.. Ik trouw ook met jou hoor mam, want ik hou van jou het allermeest.”
Mijn dag kan niet meer stuk!
Ik ben Stefanie, 27 jaar en mama van een heerlijk mannetje genaamd Daan (AKA Dani Banani), geboren in 2010 en een grote verassing voor ons. Maar zonder hem leven.. Nooit meer, wat is mama zijn leuk! Stilzitten is niet echt mijn ding, dus werk ik, haal en breng ik Daan het liefst zelf van school, kleur veel, bak graag en klets ik nog veel meer! Familie is fijn en m’n vriend de allerleukste. Daan zijn belevenissen bezorgen mij goede verhalen en kletspraat. Vandaar dat ik dacht dat het nu tijd is dit met meer mensen te delen!
Beeld boven: Pinterest