Al veel eerder had ik deze review willen plaatsen. Maar er kwam ‘ineens’ een mooie freelance opdracht voorbij, net als zes weken campingleven in Frankrijk en heel veel leuke dates met Lena, de man, familie en vriendinnen. En zo vloog de zomer voorbij, zonder een verhaaltje te typen over de nieuwe dichtbundel van Lentezoet. En dat is niet eerlijk, want deze dichtbundel is GEWELDIG!! Ik houd zo veel van de mooie versjes van Tirza van Schie, dat ik alle andere moeders, vaders, opa’s, oma’s, tantes en ooms hier wel over wil vertellen.

In Lentezoet lees je gedichtjes over herkenbare momenten van kraamtijd tot pubertijd. Schrijfster Tirza heeft zelf vier kinderen en beschrijft de mooie, pittige, emotionele, maar vooral ook intens lieve momenten uit haar moederschap. Dit doet ze op haar website, in diverse magazines, op social media, maar dus ook in een mooi naslagwerk als ‘Lentezoet’. Haar eerdere dichtbundel ‘Versjes van een moeder’ pronkt al jaren in mijn kast en ik ben dus blij dat er weer een nieuw bundel bij is gekomen.

Wat ik zo mooi vindt aan ‘Lentezoet’ is de herkenbaarheid. De gedichtjes beslaan momenten met kinderen in verschillende leeftijden. De baby- en peutermomenten en de gevoelens die hierbij komen herken ik stuk voor stuk en dat is zo mooi om te lezen! En de gedichtjes die gaan over kinderen die wat ouder zijn raken me ook. Ze maken me nieuwsgierig en doen me uitzien naar het beleven van deze momenten met Lena, straks als zij ook die leeftijd heeft.

Eigenlijk wil ik niet meer woorden wijden aan een review over Lentezoet, want heel simpel: je moet de gedichtjes zelf gaan lezen. Neem vast een voorproefje via Facebook of Instagram. Word je daar blij van? Bestel dan zonder twijfel het boek ‘Lentezoet’, als cadeautje voor jezelf of voor een (bijna) mama in jouw omgeving. Succes gegarandeerd!

Ik sluit af met mijn favoriet uit deze dichtbundel:

Loslaten

Loslaten mama!
Laat maar los!
Roept ze
Terwijl ze driftig
Op haar pedaaltjes trapt

En ik hou mijn adem in
Geef zelfs
Een duwtje na
Terwijl ze alle angst
Aan haar laarsjes lapt

Vol spanning
Kijk ik
Hoe ze slingert
Naar het einde
Van het pad

En eenmaal daar
Juichend omdraait:
Mama, mama!
Zág je dat?

En trots ben ik
Het is niks groots
Het is niet op tv
Het staat niet in de krant

Maar nu jij fietst
Roepen wij samen
Iedereen….
Aan de kant!