Inmiddels kijk ik al zo’n 665 dagen naar het gezichtje van mijn dochter. Haar heldere oogjes, haar wipneusje, haar lachende mondje (identiek aan die van haar vader) en haar glimmende appelwangetjes…. ik kan ze dromen en herken ze uit duizenden. Ik kan me niet meer voorstellen dat er een tijd was vóór haar. Waarin ik nog niet wist hoe ons kindje eruit zou zien, op wie ze zou lijken. En toch was het zo. Nog geen twee jaar geleden had ik Lena nog nooit echt gezien. Tijdens de 20-weken echo was daar iets wat op een gezichtje leek te zien op het scherm. Maar pas tijdens haar geboorte, tijdens onze eerste ontmoeting, zag ik hoe Lena eruit zag. De mooiste, de liefste! Dat eerste moment was zo bijzonder. Mijn hart stroomde over van liefde, ik wist niet dat het zo veel liefde had.
Een groep getalenteerde geboortefotografen deelden de mooiste foto’s van die onvergetelijke eerste momenten. Waarop uitgeputte, maar zielsgelukkige moeders hun kindje voor het eerste in de ogen kijken.
Bron en foto’s: Babycenter